NOOZO (Niet over ons zonder ons), de Vlaamse adviesraad handicap ontving op 11 juni Vlaams minister van Welzijn, armoedebestrijding, cultuur en gelijke kansen: Caroline Gennez.

De minister nam ruim 1 uur de tijd om een aantal (voorbereide) vragen te beantwoorden. Zo werden er vragen gesteld over:

Vervoersarmoede bij personen met een beperking: mobiliteit / autonomie in verplaatsingen hoort een “recht” te zijn.

Stedenbouwkundige verordeningen/toegankelijkheid: het 15 jaar “oude” plan van Jo Brouns blijft nog steeds dode letter; de minister belooft tegen september 2025 een “nieuw” plan!

Het VN-verdrag personen met een beperking: ook hier blijft veel enkel op papier bestaan, mensenrechten zijn universeel, uitwerking en controle op de toepassing van dit verdrag moet transparanter.

Grensoverschrijdend gedrag: veel zorgbehoevenden bevinden zich in een afhankelijke positie en durven daarom niet aangeven dat hun grenzen overschreden worden.

Onzichtbare beperkingen en toegankelijkheid: het blijft nodig dat patiëntenverenigingen/ lotgenotengroepen van personen met onzichtbare beperkingen steeds opnieuw aandacht blijven vragen voor hun beperking.

Na het vraag/antwoord uurtje was er ook de gelegenheid tot een informele babbel met de minister. Gina Welleman nam het initiatief om haar 2 “belangrijke” cijfers mee te geven: Méér dan 600.000 Vlamingen zijn doof / slechthorend en blijven “onzichtbaar.” Het duurt gemiddeld 7 jaar vóór iemand die minder goed hoort écht de stap zet naar een hoortoestel (en dat kon de minister beamen want ook bij haar vader heeft het heel lang geduurd voor hij de stap heeft gezet). Met een afscheidszin: “De deur staat altijd open.” sloot de minister dit gesprek af.