Voor iedere goedhorende kunnen bepaalde geluiden al hinderlijk zijn, bijvoorbeeld het geluid van een vrachtauto die met gierende remmen tot stilstand komt, een opgevoerde brommer, een zaagmachine, een deur die hard wordt dichtgeknald.

Mensen met hyperacusis ervaren nóg veel meer geluiden als te sterk en onaangenaam omdat hun tolerantie voor geluid schrikbarend is afgenomen.

Voor deze mensen zijn heel gewone geluiden vaak niet te verdragen. Denk maar aan een lopende kraan, het straatlawaai, een wc die doorgetrokken wordt, het gerammel van de afwas, schreeuwende kinderen, het muziekje in de wachtkamer van de dokter enz.
Bij sommige mensen doet dit soort geluiden zelfs pijn aan de oren.

• Artsen en specialisten kunnen een bijdrage leveren door de aandoening eerder te herkennen en te erkennen als een diep in het leven ingrijpende afwijking.

• Voor mensen met hyperacusis is de verleiding groot om oordoppen te dragen om alle ongewenste geluiden buiten te houden. Hierdoor wordt echter het gehoorsysteem nóg gevoeliger voor geluid! Daarom moet men juist geluidsverrijking inschakelen: dit wil zeggen dat men stille ruimtes “verrijkt” met zachte achtergrondgeluidenwaardoor de “échte” geluiden als minder oncomfortabel zullen worden ervaren.

• Wie lijdt aan hyperacusis gecombineerd met gehoorverlies heeft nood aan een hoortoestel. Men zoekt hierbij het hoortoestel dat het meest geschikt is voor het probleem. Een specifieke aanpasstrategie, misschien voorafgegaan door desensitisatie is noodzakelijk.

• Contacten met lotgenoten, inzicht in de aandoening en aangepaste leefomstandigheden kunnen het leed helpen verzachten, waarbij vooral begrip van huisgenoten, familie, vrienden en kennissen, onontbeerlijk is, evenals de juiste instelling van degene die te maken heeft met hyperacusis.

• Wanneer de overgevoeligheid voor geluid samengaat met misofonie (afkeer van bepaalde geluiden) of fonofobie (angst voor geluid in het algemeen) leer je via gedragstherapie opnieuw aangepast en positief reageren op geluiden.