Op maandag 7 oktober streek AHOSA vzw neer in Oostende voor een bezoek aan Mu.Zee.

We hadden afgesproken dat we om 12u samen eerst nog iets gingen eten in een Oostends restaurantje voor we om 14u binnentraden in Mu.Zee in de Romestraat.

We waren met veertien voor de rondleiding. Laure Vandeplas, product specialist bij Phonak Benelux was aanwezig met het Roger-systeem om de slechthorenden onder ons beter in staat te stellen de uitleg te volgen bij de rondleiding en achteraf bij het eigen creativiteitsmoment. Zij heeft dat zeer kundig gedaan en de apparatuur werkte perfect, waarvoor dank.

Dan was de beurt aan de gids om ons doorheen het Ensor-gedeelte van het museum te loodsen. Ensor-gedeelte, inderdaad. Want wie spreekt over Oostende, spreekt over James Ensor, die zowat de huisschilder van de stad kan genoemd worden.

Het was slechts een klein gedeelte van het werk van James Ensor dat wij te zien kregen, waaronder een zelfportret, één van de meer dan tachtig die Ensor gemaakt heeft. James moet wel veel in de spiegel gekeken hebben daarvoor. Er hingen slechts enkele van zijn beroemde werken, zoals “de verjaging van Adam en Eva uit het aards paradijs” of één van zijn talloze pogingen om paarlemoer te schilderen.

De gids gaf ook uitleg over de bijzondere techniek die Ensor ontwikkelde en hanteerde in zijn werk. Hij werkte met een schilderplamuurmes en een grote borstel. Eerst smeerde hij de verf met een plamuurmes op het doek. Daarna trok hij met zijn dik penseel strepen aan: een vernieuwing in de schilderkunst. Ze gaf ook aan dat Ensor veel belang hechtte aan licht. Dat komt tot uiting in het feit dat in veel schilderijen van Ensor de horizon (zoals de daken in een stadsgezicht) zich onderaan het doek bevindt en daarboven een spel van licht en kleur werd geschilderd. Daarnaast werd ook verwezen naar de typische maskers en doodshoofden die op veel van de doeken van Ensor terug te vinden zijn.

De gids wist ons tevens een korte schets van zijn leven te geven. Ensor zou nogal hovaardig geweest zijn in zijn houding. Maar hij zou ook gebukt gelopen hebben onder het juk van zijn autoritaire moeder. Reden ook waarom James Ensor nooit gehuwd is geraakt. Naast schilder was hij ook musicus en componist.

Na de rondleiding werden wij uitgenodigd om zelf een poging te doen binnen te treden in de creativiteit van de schilder. Eerst kregen wij een test, waarbij gevraagd werd aan te geven welk doek van de meester ons het meest had aangesproken. Daarna konden we allemaal zelf eens een masker proberen te tekenen met wasco. Er waren ook schilderezels opgesteld met doek waarop een drietal van ons de verftechniek van de schilder eens konden uitproberen. Dit was een heel creatief moment! Het was dus eigenlijk een zogenaamde interactieve rondleiding, waarbij een beroep gedaan werd op de actieve deelname van de bezoekers.

Wij hebben de gids achteraf een warm applaus gegeven voor haar interessante en boeiende uitleg bij het werk van deze wereldvermaarde Oostendse meester. En zeker ook voor de heel bezielde manier waarop zij dat gedaan heeft. Wij hingen om zo te zeggen aan haar lippen.

Ook de medewerkers van het museum en Mu.Zee zelf kregen natuurlijk een bedankje. Mu.Zee had deze rondleiding speciaal op een normale sluitingsdag voor ons mogelijk gemaakt, om zo optimaal mogelijk - met zo weinig mogelijk omgevingslawaai - de rondleiding te kunnen volgen.

Dit bezoek aan Mu.Zee, dat georganiseerd werd door AHOSA, is werkelijk een heel betekenisvolle namiddag geworden, waarbij er ook uitgebreid en deskundig aandacht werd geschonken aan het probleem van het slecht horen, onder meer door het aanbieden van speciale hulpapparatuur door Phonak én doordat de gids vooraf gebrieft werd en tips kreeg die opgemaakt waren door AHOSA vzw.

‘We want more’ van dat! Bedankt, lieve mensen van AHOSA vzw! En speciaal een bedankje ook voor Jill Liseune die alles piekfijn regelde en voor Ann Delmote die instond voor de praktische begeleiding van deze mooie uitstap.

Verslag Jan Vandendriessche.